هدف از این تحقیق بررسی آموزش و برنامه ی درسی در مدارس با فرمت docx در قالب 37 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد
| تعداد صفحات | 37 |
| حجم | 52 کیلوبایت |
| فرمت فایل اصلی | docx |
| دسته بندی | علوم اجتماعی |
فهرست مطالب
مقدمه
2-1. آموزش ابتدائی
2-2. برنامه‌ریزی درسی در آموزش ابتدائی
2-2-1. برنامه درسی
2-2-2. تعریف برنامه‌ی درسی
2-2-3. برنامه‌ی درسی به عنوان فهرست رئوس مطالب
2-2-4. برنامه‌ی درسی به‌عنوان محصول
2-2-5. برنامه‌ی درسی به‌عنوان فرایند
2-3. طراحی برنامه‌ی درسی
2-3-1. الگوی مبتنی بر موضوعات درسی مدون به‌عنوان منبع اطلاعاتی
2-3-2. الگوی مبتنی بر دانش‌آموز به عنوان منبع اطلاعاتی
2-3-3. الگوی مبتنی بر جامعه به عنوان منبع اطلاعاتی
2-3-4. سایر طرح‌های برنامه‌ی درسی
2-4. تحلیل محتوای کتاب‌های درسی
2-4-1. تحلیل محتوای توصیفی
2-4-2. تحلیل محتوای ارتباطی رسانه‌های آموزشی
2-4-3. تحلیل محتوای استنباطی رسانه‌های آموزشی
منابع
اولین دوره آموزش و تربیت برای هر انسانی به طور رسمی، آموزش ابتدایی است. بعد از آموزش‌هایی که فرد در محیط خانواده فرا می‌گیرد، آموزشهای رسمی به عنوان آموزش دوره عمومی شروع می‌شود. کودکان از سن 5 سالگی وارد عرصه تعلیم و تربیت رسمی می‌شوند و پس از طی 6 سال آموزش و تربیت به دوره بعدی یعنی راهنمایی تحصیلی وارد می‌شوند.. دوره ابتدایی با توجه به اهمیت اش در سال های اخیر مورد توجه دانشمندان علوم تربیتی و روانشناسی قرار گرفته است و حرکت های جدیدی که در زمینه توسعه برنامه درسی این دوره در قرن اخیر ایجاد شده است که نشان دهنده اهمیت زیاد آموزش ابتدایی می باشد .
هدف عمده آموزش دوران ابتدایی ، پرورش استعدادها و قابلیت های بالقوه کودکان می باشد ؛ لذا این آموزشها درتمام دنیا ، تحت عنوان آموزشهای عمومی در نظر گرفته می شوند. در جوامع بدوی ، مجموعه میراث فرهنگی بسیار اندک بوده و سطح دانش و مهارت ها آن چنان وسیع نبود ، در نتیجه نیازی به نظام آموزشی منسجم با سبک برنامه خاص احساس نمی شد . آموزش ، بیشتر از طریق خانواده ها انجام می شد و جنبه غیر رسمی داشت. با گذشت زمان در کشورهای مختلف ، نظام های آموزشی رسمی با ساختار بسیار منظم و برنامه ریزی شده ، شکل گرفت . در ایران با وجود تاریخ و تمدن کهن ، سیستم آموزشی در طول تاریخ دچار تحول گردیده و تحولات بسیار وسیعی در مقاطع مختلف رخ داده است؛ البته دوره ابتدایی با این اسم ، در نظام آموزشی ایران وجود نداشت .
بعد از انقلاب مشروطه در سال ١٢٩٠ هجری شمسی ، قانون معارف برای اولین بار تصویب شد ، در نتیجه آموزش ابتدایی را به عنوان اولین مرحله ساختار نظام آموزشی نوین ایران معرفی نمود و لزوم بسط و گسترش آموزش ابتدایی نوین در تاریخ ایران ، برای اولین بار مطرح شد . در سال ١٣٢٢ طبق قانون تعلیمات اجباری ، آموزش ابتدایی به عنوان یک دوره آموزش عمومی و تعلیمات اجباری ، مطرح و همگانی شد.