هدف از این تحقیق بررسی سبک زندگی سلامت محور با فرمت docx در قالب 20 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد
| تعداد صفحات | 20 |
| حجم | 36 کیلوبایت |
| فرمت فایل اصلی | docx |
| دسته بندی | علوم اجتماعی |
فهرست مطالب
تحقیقات داخلی
تحقیقات خارجی
منابع
مطالعات و تئوریهای مختلف، نشان دادهاند که عوامل گوناگونی بر سبک زندگی سلامت محور موثر است. که می توان آنها را به طور کلی به عوامل جمعیتی، اقتصادی- اجتماعی و عوامل مربوط با سلامتی تقسیم بندی کرد. در ارتباط با عوامل جمعیتشناختی میتوان به بررسی رفتارهای ارتقاءدهندهی سلامت در بین گروه های مختلف سنی اشاره کرد. در این زمینه انجی زب و همکارانش (2012) به این نتیجه رسیدند که زنان میانسال ایرانی وضعیت مطلوبی در ابعاد سلامت ذهنی مانند مدیریت استرس، روابط بین فردی و رشدروحی دارند در حالی که رفتارهای آنان در ابعاد سلامت فیزیکی مانند مسئولیت سلامتی، فعالیت فیزیکی و تاحدودی تغذیه، بسیار نامطلوب است. بنابراین برای داشتن سالمندی مطلوب، آنها باید به بهبود سبک زندگیشان، در سنین میانسالی اولیه بپردازند. پژوهش میرغفوروند و همکارانش (2012) در مطالعهی ترکیبی از تجربهی زنان سنین باروری در ارتباط با رفتارهای ارتقاءدهندهی سلامت نشان داد بالاترین نمرهی پاسخگویان مربوط به روابط بینفردی و پایینترین امتیاز از آن فعالیت فیزیکی بود.
آنها 7 نوع رفتار ارتقاءدهندهی سلامت (برقراری الگوی مناسب تغذیه، متعادل سازی الگوی استراحت/ فعالیت، معنویتگرایی، مدیریت استرس، حساسیت و مسئولیتپذیری فردی، برقراری الگوی تعاملات اجتماعی، پرداختن به تفریحات سالم مورد علاقه) را در بین زنان سنین باروری تشخیص دادند. زنجری (1390) در پژوهش خود اشاره میکند سبک زندگی سلامتمحور سالمندان شهر شیراز در سطح متوسطی میباشد. یافتههای وی نشان داد پایینترین نمرهی میانگین سالمندان مربوط به بعدهای فعالیت فیزیکی و مسئولیتسلامتی است، درحالی که تغذیهی سالمندان شهر شیراز، وضعیت مطلوبی داشته است. هر چند وی یادآوری میکند علت این امر، افزایش بیماریهایی مانند چربیخون در سنین بالا و عدم رعایت اصول تغذیهی سالم در طول زندگی افراد میباشد. مطلق و همکارانشان (1389) با بررسی رفتارهای ارتقاءدهندهی سلامت دانشجویان سنین (19 تا 23 سال) نشان دادند که دانشجویان مورد بررسی از نظر رشد روحی، روابط بین فردی، مدیریت استرس و تغذیه در سطح مطلوب و از نظر فعالیت فیزیکی و مسئولیت پذیری سلامتی در سطح نامطلوبی قرار داشتند.